شهيد فرامرز رضايي ميرقائد در سال1342 دريكي از محله هاي انديمشك به دنيا آمد فرامرز در خانواده اي ساده و بي آلايش به دور از دغدغه ها بزرگ شد هنوز نوجوان بود كه برادرش عزت ا… شهيد شد و در روحيه فرامرز تاثير بسزايي گذاشت . فرامرز هنوز نوجوان بود كه ازدواج كرد . فرامرز به خاطر زندگي مشترك ومشكلات توانست ادامه تحصيل دهد او در فرمانداري كارمند شد فرامرز بارهاگفته بود وقتي دشمن به خانه آدم تجاوزكند مرگ در بستر ننگ خواهد بود او شهادت را افتخار مي دانست خيلي جوان بود كه صاحب فرزندی شد او از كودكي خودش را به انجام واجبات مقيد مي دانست و در پيش از انقلاب فعاليت هاي سياسي زيادي داشت . چهارده ساله بود كه به جبهه رفت. بعد از شهادت عزت ا…فرامرز متحول شده بود او قبل از شهادت خواب ديده بود . خواب گرفتن گل ازسيدي كه نوراني بود فرامرز علاقه وافري به خانواده اش داشت و در زماني كه هنوز نوزاد تازه متولد شده اش يكماه نشده بود درحالي كه دشمن بعثي در مورخ 4/9/1365 توسط 54 هواپيما شهر بي دفاع انديمشك رازير بمباران گرفته بود فرامرز به كمك مجروحين وزير آوار مانده ها رفته بود كه بر اثر اصابت تركش به گلوي مباركش به ديارحق شتافت فرامرز بزرگ شدن كودكش را نديد و با آرمانهاي پاك و بلندش پاي به عرصه اي ديگر نهاد اوآرزو داشت به زيارت كربلا برود و در وصيت نامه اش ازاحساسات پاك خودش ياد كرده بود او از خدا حاجت مي خواست . حاجت پيوستن به معبود خويش او دنيا را فاني مي دانست احساس كرده بود كه برادران هم رزمش دارند از اوسبقت مي گيرند در رسيدن به نورانيت محض .لذاخداوند حاجتش رابرآورده كردواورابه ياران همرزم شهيدش رساند.
وصيتنامه شهيد فرامرز رضايي مير قائد
من خيلي به درگاه خداوند ناليده و گريه كرده ام و از او حاجت خواسته ام تا مرا به آرزوي نهايي خود به درجة شهادت برسم . اما تا كنون هرچه در زده ام ، گريه كرده ام ولي جواب نشنيده ام و اميدوارم كه بزودي بشنوم . برادرانم من شما را بعنوان رسانندة پيام خود بسوي جامعه معرفي مي كنم كه فقط بعد از شهادت ما ناله نكنيد بلكه علاوه بر اينكه ناله نمي كنيد پيام من و ساير شهدا را به گوش مردم برسانيد ، شهادت كه محتواي آن دل كندن از دنياي پوچ و بي وفاست و انقلاب دروني جهت رسيدن به لقاالله . برادران من اي تمام كساني كه نداي پيكر آكنده به خون مرا مي شنويد به شما وصيت مي كنم واي بر شما اگر كه در اين شرايط بر سر مال و منال دنيا جنگ و دعوا مي كنيد و بسوي خدا پرواز كنيد و آخرت و روز محشر و آتش جهنم را در نظر بگيريد والا پشيمان خواهيد شد و من احساس مي كنم كه برادراني كه از من سبقت گرفته و بخداي خود لبيك گفته ، چون ايمانشان از من بيشتر بوده . اينجانب اگر به مرگ طبيعي مردم جايي كه شهيدان بخون خفته هنوز جان نثار اين درخت پر بار يعني اسلام عزيز مي كنند ، حس مي كنم كه حتي جسدم از آنان خجالت مي كشد ولي اگر شهيد شدم از آشنايان خود مي خواهم كه دنبال جنازة من گريه نكنند زيرا كه نمي خواهم دشمن شاد شود و ميدانم كه از بچه هاي محل هم و بچه هاي بسيج گريه نمي كنند چونكه دشمن مزدور شاد خواهد شد كه برادران سپاه گريه مي كنند و اگر خواستيد براي من خيرات بكنيد فقط توصية من اين است كه از روحانيت و مردم و انقلاب و بسيج دفاع كنيد . و پيام و توصيه هاي امام را گوش و اجرا كنيد ، خداوند ظهور امام زمان (عج) را نزديك فرمايد . به اميد زيارت كربلا والسلام . فرامرز رضايي مير قائد.
!!!...اشک...لبخند...!!!